مقایسه دو مدل برای پیش بینی حالت تخریب تیر ساندویچی با هسته فوم آلومینیوم در دماهای بالا

در این مقاله، از دو مدل گیبسون تعمیم­یافته و مونتانینی جهت پیش­بینی رفتار تخریب تیر ساندویچی با هسته فوم آلومینیوم در دمای بالا، استفاده شده است. به این منظور، ابتدا دو مدل مذکور شامل خصوصیات هندسی و فیزیکی جهت بیان حالت تخریب تیر، در نظر گرفته شد. سپس نمودار نیروی تخریب تیر بر حسب مشخصات هندسی تیر و دما، با استفاده از دو مدل موجود استخراج شده و با داده­های تجربی در دسترس مقایسه شدند. داده­های نظری و تجربی، توافق خوبی با یکدیگر داشتند. در هر دو مدل، مشاهده می­شود که نیروهای تخریب نظری، با افزایش ضخامت هسته و رویه افزایش یافته و با افزایش فاصله تکیه­گاه­ها کاهش می­یابند. همچنین بر اساس نتایج هر دو مدل، بار حدی با افزایش دما کاهش می­یابد. در مدل مونتانینی تغییر شکل نامتقارن تیر (با وجود تقارن هندسی و بارگذاری) درنظر قرار می­گیرد و این در حالی است که در مدل گیبسون این موضوع دارای توجیه خاصی نیست.  از طرفی در مدل مونتانینی در دماهای بالا، نیروی تجربی حد تخریب به نیروی تخریب پیش­بینی شده در یکی از حالات تخریب (حالت iib) نزدیکی بیشتری دارد و این در حالی است که در مدل گیبسون در دماهای بالا، نیروی تجربی در فاصله میانی دو حالت تخریب قرار گرفته و در برخی از محدوده­های دمایی، صراحتاً نمی توان در زمینه حالت تخریب اظهار نظر نمود. در عین حال یکی از نقاط ضعف مدل مونتانینی نسبت به مدل گیبسون، عدم پیش بینی حالت تخریب تسلیم رویه است.